آیت الله بهجت (ره) میفرمود: فضایل امام علی (ع) حق است، اما گفتنی نیست، زیرا ما ضعیفُالعقل و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم.
عید غدیر به منزله عید بزرگ شیعیان و اعلام امامت حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) را باید به حق بزرگترین و باشکوهترین عید در جهان دانست؛ چراکه با اعلام ولایت، اسلام به کمال ابلاغ شد و بعد از آن روز هیچ بهانه و حجتی برای مردم در طول تاریخ باقی نماند که بگویند حق را ندیدیم و نشناختیم. بلکه در آن روز که به وسعت همه روزها در جهان گسترده شد، پیام حق و اسلام ابلاغ شده و امام و پیشوا در جهت یکتاپرستی و وحدانیت، برای کل جهانیان معرفی شد.
با مرور نکات ارزشمندی از بیانات گهربار آیتالله العظمی محمدتقی بهجت رحمهالله علیه، به آموزههای غدیر در کلام این عالم بزرگ و عبد صالح خدا پرداخته ایم. این بخش از سخنان ارزشمند آیتالله العظمی بهجت رحمهالله علیه، به تائید دفتر معظمله رسیده است.
فضایل امام علی (ع) حق است، اما گفتنی نیست!
فضایل امام علی (ع) گفتنی نیست؛ حق است، اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُالعقل و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم.
اگر بیان میکرد، بسیاری از مردم کافر میشدند و عدهای معدود ایمان میآوردند؛ همچنان که درباره حضرت عیسی مسیح (ع) چنین اتفاق افتاد.
غدیر، بالاترین عید اسلامی است
به حسب ظاهر میشود انسان بگوید عیدی [داریم]که در عیدیت بالاتر از همه اعیاد [اسلامی]باشد [و آن عید غدیر است].
چطور میشود بالاتر از همه اعیاد باشد، با آنکه آن [اعیاد دیگر]عید اسلامی هستند، [اما]این، عید تشیع است؛ عید وصایت است، عید ولایت است.
چطور این بالاتر شد؟! به اعتبار همان که [میگویند:]«چون که صد آمد، نود هم پیش ماست.» به اعتبار اینکه کسی که قائل به ولایت است، قائل به اسلام [نیز]هست و لاعکس. کسی که این روز را عید بداند، آن سه تا (فطر، قربان و جمعه) را هم عید میداند، و لاعکس.
«ما نُودیَ اَحَدٌ بِشَیءٍ مِثلَما نودیَ بِالوِلایَهِ؛ آنچنان که به ولایت فراخوان داده شده، به چیزی فراخوان داده نشده است.» به اعتبار اینکه همه چیز در این یک کلمه هست.
اگر ولایت باشد، دیگر [آن موارد مقدم]و جلوتر [یعنی]اصل توحید، اصل نبوت و تصدیق رسالت [هم خواهد بود.]تمام محرمات [و تکالیف شریعت]اعظم و فالاعظم، اهم فالاهم [از مهمترین تا جزئیترین احکام]همه اینها در آن هست. از این جهت است که، چون که صد آید نود هم پیش ما است.
برای عید غدیر، سه روز را عید قرار دادهاند
روز عید غدیر، شاید اینجور باشد که سه روز را عید قرار دادهاند. شاید در همانجا -در غدیر خم- هم سه روز توقف کرده بودند. این را دیگر به طور یقین یادم نیست.
بالاخره یک [واقعه]عجیب غریبی [بود]که خدا میداند؛ «وَ لَمْ أَرَ مِثْلَ ذَاکَ الْیَوْمِ یَوْماً وَ لَمْ أَرَ مِثْلَهُ حَقّاً أُضِیعَا» روزی را به بزرگی آن روز ندیدم، [همانطور که]حق ضایع شدهای را به بزرگی آن حق ندیدم.
[مسدلهای]آنقدر مهم باشد که درباره آن گفته شود: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَه» خدایا پذیرای ولایت او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار، یاریگر او را یاری کن و واگذارنده او را خوار کن. این احتمالات دیگر چیست؟ الی ماشاءالله طرق از خود عامه (اهل سنت) برای حدیث غدیر هست، الی ماشاءالله.
لکن «وَمَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ» (و هر که را خدا نور علم و معرفت و ایمان نبخشید هرگز جان روشنی نخواهد یافت).
منبع: تسنیم