برخی از افراد متأسفانه نمی‌توانند بین جوانب مختلف زندگی‌شان یک تعادل معقول برقرار کنند، مثلا روی شغلشان چنان تمرکز می‌کنند که از خانه و خانواده، همسر و … غافل می‌شوند، یعنی به جنبه شغلی زندگی‌شان چنان وابسته می‌شوند که به صورت افراطی برای آن وقت می‌گذارند، همین باعث می‌شود که بخش خانوادگی و ازدواجشان کمرنگ شده و ارتباط همسر و فرزندان با آن‌ها کاهش پیدا کند که نتیجه چنین عدم تعادلی هم پیامد‌های منفی زیاد در زندگی خانوادگی‌شان است.

خانم‌هایی هستند که همیشه از همسرانشان برای نبودن در زندگی گلایه می‌کنند، این خانم‌ها خیلی برایشان پول و مادیات اهمیت ندارد، ولی همسرانشان مدام برای تأمین مالی خانواده از فرصت بودن با آن‌ها کم می‌گذارند، ارتباطات زناشویی و خانوادگی‌شان خراب می‌شود و عدم تعادل زندگی را به جای نامناسبی می‌رساند. تحقیقات نشان داده عمده اینکه همسران کارشان را در اولویت زیاد قرار می‌دهند، اعتیاد به کار است چرا که آن‌ها مدام درگیر هستند و تعادل ذهنی‌شان از دست رفته است. شما از کدام دسته افراد هستید، آن‌هایی که وقتی ازدواج کردند، همسرشان هووی شغلشان است یا اینکه ابتدا برایشان اولویت زندگی مشترک و سپس کار است. به اندازه به کار می‌پردازند و به اندازه نیز به خانواده و فرزندان و همسر توجه می‌کنند؟

پس از ازدواج تعادل مناسب بین شغل و زندگی مشترک اهمیت دارد

رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «ما همیشه به مرد‌ها سفارش می‌کنیم که وقتی کار دارند، اشتغال دارند از خانه زندگی قهر نکنند، بلکه یک جمع درست بین کار و زندگی داشته باشند، بعضی‌ها صبح اول وقت می‌روند بیرون تا ساعت ۱۰ شب! ما معمولا به کسانی که برایشان ممکن است، سفارش می‌کنیم حتی ظهر‌ها را بروند با زن و بچه‌شان باشند. در محیط خانوادگی، غذایشان را بخورند. یک ساعتی با هم باشند، بعد بیایند دنبال کارشان باز حتما در زمان مناسب اول شب بروند، بچه‌ها را ببینند. ملاقات خانوادگی حقیقی داشته باشند».

عوارض ازدواج پدر و مادر با مشاغلشان!

براساس آیه ۱۸۷ سوره بقره زن و شوهر لباس یکدیگر و پوشاننده هم هستند: «هُنَّ لِباسٌ لَکُم وَأَنتُم لِباسٌ لَهُنَّ». از آنجا که زنان عاطفی‌تر و با محبت‌ترند، در روایات به مردان سفارش شده که به همسرانشان اظهار محبت کنند، همانطور که رسول‌خدا (ص) فرمودند: «سخن مرد به همسرش که «من تو را دوست دارم» هیچ‌گاه از قلبش بیرون نمی‌رود». منتها اسلام دین اعتدال است در هر چیزی باید اعتدال به خرج داد، در امور مربوط به کار، منزل و زندگی مشترک.

«دکتر نسیم نوری»، روانشناس خانواده معتقد است که از عوارض عدم تعادل بین کار و زندگی خانوادگی این است که سایر اعضاء خانواده اعم از زن و فرزندان یا مرد و فرزندان همیشه احساس کمبود محبت دارند، وقتی با دیگران برخورد می‌کنند این کمبود در نگاهشان مشخص است، زمانی که بچه‌ها بزرگ می‌شوند، حس می‌کنند که تنها یک دستگاه چاپ پول به جای پدر یا مادر کنارشان بوده، نه کسی که واقعا با آن‌ها همراه و همدل باشد و خیلی از این بچه‌ها در نوجوانی و جوانی دچار بزه‌ها و مشکلات روحی و روانی می‌شوند چرا که هیچگاه یک پدر یا مادری نداشتند که با او درددل کنند و با تمام وجود با هم دوست باشند، قطعا این بچه‌ها در بزرگسالی هم نمی‌توانند خودشان پدران و مادران موفقی باشند، چون الگو‌های صحیحی نداشته اند.»

با لبخند وارد منزل شوید

دکتر نوری در این باره می‌گوید: «زنان و مردان باید بدانند که درست است تأمین مخارج زندگی دشوار است و باید در این زمینه جدی بود، اما اولویت نیاز‌های عاطفی خانواده هم نباید فراموش شود. پدر یا مادر پس از ورود به خانه باید مشکلاتشان را پشت درب بگذارند و با لبخند وارد شوند، مسائل شغلی را به داخل خانه نیاورند، چرا که کسی قادر به حل آن‌ها در خانه نیست و فقط استرس سایرین را زیاد می‌کند؛ بنابراین با لبخند وارد خانه شوید و دیگر زمانی پس از آن برای گوشی همراه و لب تاب و پروژه و پرونده نگذارید، بلکه تنها وقتتان برای خانواده باشد.

برخی از مردان و زنان به دلیل شرایط چند سال اخیر بخشی از کارهایشان را در خانه به صورت دورکاری انجام می‌دهند، این هم مشکلی ندارد، می‌تواند به لحاظ زمانی قابل مدیریت باشد، مثلا چند ساعت کار در یک اتاق مجزا و سپس توجه به بچه‌ها و همسر که می‌تواند به صورت یک تفریح مشترک، صرف یک شام کنار هم یا یک پیاده روی ساده با فرزندان و همسر باشد. برخی از مردان و زنان آنقدر در کارشان غرق می‌شوند که فراموش می‌کنند خانواده در کنارشان فریاد می‌کشد، فریاد یک دست نوازش، یک حضور معمولی، یک همدلی و گپ و گفت ساده که می‌تواند لبخند را به لب آن‌ها بیاورد.»

نقش همسران در گرم کردن کانون خانواده چیست؟

گاه دیده می‌شود که یکی از همسران در نقش زناشویی خود و یا حضور گرم در خانه کمرنگ ظاهر می‌شود حال به دلیل مشغله‌های شغلی یا هر چیز دیگری، در این راستا نقش همسر دیگر پر رنگ است که بتواند دیگری را به راه بیاورد.

دکتر نوری روانشناس خانواده در همین راستا تأکید می‌کند که پیش از بحرانی شدن شرایط بهتر است که در این زمینه با همسرتان صحبت کنید و اگر هم موفق به این کار نمی‌شوید، وقت مشاوره زوجی با یک روانشناس خانواده بگیرید تا او بتواند در این زمینه کمک کند، خیلی اوقات همسران مشکلاتی زیرپوستی با هم دارند که این امر باعث می‌شود مردان یا زنان به کار و شغل بیرون از منزل بیشتر پناه ببرند، اگر این مشکلات در جلسات مشاوره مطرح شود، آن‌ها نیز به کانون خانواده باز می‌گردند. همچنین غر زدن دائمی برای نبودن همسر، مقایسه او با سایر مردان یا زنان فامیل یا دوستان، لجبازی کردن و غفلت از فرزندان و زندگی تنها شرایط را بحرانی‌تر می‌کند»

اولویت اول افراد در زندگی زناشویی باید خانواده باشد، پس از آن مسائل شغلی مطرح است، درست است که بدون پول و بدون کار نمی‌توان یک زندگی خانوادگی را چرخاند، اما با برقرار کردن یک تعامل ساده مثل وقت گذاشتن برای اعضا، کم کردن ساعت‌هایی که فوق برنامه در محل کار حضور دارید، قرار دادن تفریحات مناسب با اعضای خانواده در روز‌های تعطیل، گردهمایی‌های خانوادگی شب هنگام در کنار هم، حل کردن مشکلات ارتباطی بین زن و شوهر، بهبود ارتباط و ترمیم زندگی و کم کردن توقعات، این تعامل را می‌توانید برقرار کنید.

منبع: فارس

پایکاه خبری سه گوش

محمدامین وصالی